Is het Cobra Museum nog te redden? Deze weken praat ik eigenlijk nergens anders meer over. Als raadslid, als woordvoerder kunst en cultuur in Amstelveen en onderdeel van de coalitie, voel ik me verantwoordelijk een gedegen en goed afgewogen beslissing te kunnen maken.
Aankomende week is de raadsvergadering waar mogelijk de definitieve beslissing zal worden geveld. Vanavond is het eerste raadsgesprek. Alles gaat in bijzonder snel tempo, dat is logisch in verband met de stijgende kosten, maar ook pijnlijk:
Iets afbreken is zo gedaan, iets opbouwen duurt wel een stuk langer. Het cobramuseum bestaat sinds 1995 en heeft laten zien dat ze oog hebben voor kwaliteit en in staat zijn tot intelligente presentaties.
Kunst en cultuur hoeft voor mij niet verpakt te worden als retorische cover up voor maatschappelijke doelstellingen, de economie te versterken, jeugdcriminaliteit te verlagen of de status van de eigen stad te verhogen of maatschappelijke problemen op te lossen. Kunst heeft waarde op zichzelf en behoeft geen nut te hebben. En een museum is per definitie niet winstgevend. De overheid heeft daarom een verantwoordelijkheid als opdrachtgever.
Mijn hart ligt bij kunst en cultuur; ik geloof in de meerwaarde die de kunsten hebben voor een stad, maar ook voor de samenleving als geheel. Ik zie de moderne kunst als inspiratiebron en broodnodig voor vernieuwing. Zeker voor een stad als Amstelveen is dat relevant, we zijn voorspelbaar en vrij eenvormig qua architectuur en ruimtelijke ordening.
Bij een museum wens ik ook gewetensvol beheer. Er heerst bij mij nu teleurstelling over de financiële situatie van het Cobra Museum. Had het museum niet tijdiger minder ambitieus moeten zijn en realistischer in haar begrotingen? Leidt het Cobra Museum, niet zoals vele musea aan het blockbuster syndroom? Hoge bezoekersaantallen zijn bij mij absoluut niet heilig, maar waren de grote investeringen wel wijs om uit te voeren als er geen enkele back-up is en alles af hangt van hoge bezoekersaantallen? Wat als alle medewerkers hun baan zouden verliezen bij sluiting? Dat baart me grote zorgen. En is het museum momenteel wel voldoende vernieuwend en aanjager van hedendaags werk, durven zij afdoende onbekend talent te omarmen en te presenteren?
Maar last but not least, is de Cobra beweging (1948-1951) sterk genoeg om als basis te dienen voor een heel museum? Voor alle tentoonstellingen? En is die basis toekomstbestendig?
Hoe het ook zij, in de toekomst moet er ruimte zijn voor het dwarse, het onbekende, het vernieuwende en het rebelse. Een stad als Amstelveen moet wat mij betreft investeren in moderne kunst. Want zonder Cobra zou er wel een leegte ontstaan in de stad, letterlijk en figuurlijk.
Wat er deze dagen ook uitkomt, wat ik ook zal stemmen – want dat weet ik nog niet zeker -, ik hoop dat kunst floreert en dat er geen stilstand komt.
